Samenvatting van de inhoud

 

Dit boek bevat meer dan 1400 originele dichtregels en ongeveer 600 korte gedichtjes. De korte gedichtjes zijn in feite dichtregels die iets langer zijn uitgevallen. Een dichtregel is een regeltje poëzie dat op zichzelf staat. Het is een regeltje dat goed in het gehoor ligt; een zin die klinkt als een klok. In dit boek zijn dat vooral impressionistische dichtregels, waarin een waarneming suggestief wordt beschreven, en aforistische dichtregels, waarin een gedachte spitsvondig wordt verwoord. De dichtregels worden door verbindende teksten in een bepaald perspectief geplaatst. De wisselwerking tussen proza en poëzie zorgt voor de nodige dynamiek, terwijl het geboden perspectief garant staat voor voldoende samenhang. Ongeveer 200 sfeervolle tekeningen, die speciaal voor dit boek door de auteur zijn gemaakt, voegen er tenslotte een krachtig visueel element aan toe, zodat niet alleen poëzie en proza elkaar afwisselen, maar ook woord en beeld.

 

 

Recensies

 

'Een bijzondere uitgave, waarin een niet-professioneel dichter de poëzie dichterbij brengt voor geschoolde en ongeschoolde lezers. Het is een omvangrijk geheel met meer dan 1400 originele dichtregels en 600 korte gedichten; dit alles omlijst door 200 sfeervolle zwart-wittekeningen. Hierdoor ontstond een dynamisch samenspel tussen het ook aanwezige interessante proza met boeiende poëtische vondsten en beeldende kunst. Politiek, geschiedenis, maatschappelijke ontwikkelingen; alles speelt een rol en wordt voor iedereen duidelijk onder woorden gebracht.' Johanna W.P. Hell namens de Nederlandse Bibliotheek Dienst.

 

 

'De Utrechtse dichter Ad Beenackers heeft gisteren de dikste, zwaarste en grootste dichtbundel ooit uitgebracht. Het boek, met als titel Ledig Erf, stel mijn niet teleur, is 30 bij 17,5 centimeter groot, telt 854 bladzijden en weegt bijna 3 kilogram. Toch heeft Beenackers (in zijn gedichten) alle overbodige woorden geschrapt:

 

Tussen jou en mij groeit louter struikgewas van spiegelglas.

 

Bij alle grote dichters denkt het publiek, volgens Beenackers, aan een paar gedichten, en bij elk van die gedichten in het bijzonder aan één bepaalde zin. Die blijft ook in de herinnering na zijn dood. Beenackers heeft zich in zijn dichtregels tot die ene zin beperkt: de rest heeft hij weggelaten.' Diederik Huffels in het Algemeen Dagblad / Utrechts Nieuwsblad (10.06.2011).

 

 

'De auteur beschrijft in meer dan 1400 dichtregels en 600 korte gedichten al wat zijn aandacht heeft gekregen: 250 onderwerpen passeren de revue.

 

Het geluk verhoogt het genot: omgekeerd maakt juist het genot zo vaak het geluk kapot.

 

Niet de grote variatie van onderwerpen is van belang, wel het feit dat hij aan al die items enkele dichtregels wijdt.

 

Schrijf je voor de liefhebbers, dan mis je de keurmeesters; schrijf je voor de keurmeesters, dan mis je de liefhebbers.

 

Nog belangrijker is de manier waarop hij ze verwoordt. Hij laat ons meedenken in welke vorm het gegeven het beste verwerkt wordt tot een aanvaardbare, degelijke dichtregel of een kort gedicht. Hij zal een kort gedicht tot haiku transformeren of omgekeerd. En hij laat de lezer meegenieten hoe hij van de ene vorm tot de andere komt.

 

De preek van de imam - alsof hij zijn gehoor geselt met giftige slangen.

 

Het korte gedicht, het eenregelige gedicht, het aforisme, de haiku, de tanka, de kyoka, het komt allemaal aan bod.

 

Visioen De vis, die op het droge lag, begreep meteen dat hij de hemel zag.

 

Citaat: Het schrijven van haiku's is een kwestie van ontdekken en herontdekken, zich eigen maken en houden van. Dat hoeft zich uiteraard niet te beperken tot natuurverschijnselen, zoals vaak wordt beweerd: alles waar een zekere bekoring van uitgaat, komt ervoor in aanmerking. Omgekeerd, gezien vanuit de lezer, is het de haiku die ergens een nieuw licht op moet werpen:

 

Ik las een haiku en ontdekte een vlinder die ik al kende.

 

De speelsheid waarmee hij onderwerpen aansnijdt, het gemak waarmee hij delicate zaken aanpakt, is een waar intellectueel genoegen voor de lezer.' Ferre Denis in Vuursteen; tijdschrift voor haiku, senryu en tanka (herfst 2011).

 

 

'Het boek bevat meer dan 1400 dichtregels. Een dichtregel is volgens Beenackers een regeltje poëzie dat op zichzelf staat: een regeltje dat goed in het gehoor ligt:

 

De koekoek geeft het landschap een stem die klinkt als een klok.

 

Het boek bevat ook ongeveer 600 korte gedichten:

 

Geluid Een wilde kastanje valt met een heldere plons in het troebele water. In mijn afwezigheid zou op hetzelfde tijdstip dezelfde kastanje in het water gevallen zijn; maar zonder te plonzen.

 

De dichter voegt aan dit korte gedicht de volgende gedachte toe: Geluid bestaat niet, althans niet los van een oor dat het opvangt en er betekenis aan geeft. Zo is het ook met poëzie.' Redactie Poëziekrant (september 2011).

 

 

'Onze redactieassistent raakte haast geblesseerd en ons postvakje verstopt door Ledig Erf, stel mij niet teleur, het poëziedebuut van Ad Antonie Beenackers. De indrukwekkende rug van het boek is breder dan mijn pakje Gauloises. En dit alles, I kid you not, wordt voor nog geen dertig euro aangeboden door uitgeverij IJzer. Lef kan Beenackers noch IJzer ontzegd worden. Het boek ligt al weken als een blok op mijn bureau. Als ik zou willen, kon ik er onze kat mee pletten. In plaats daarvan sla ik het boek weer eens open en blader wat door de aforistische regeltjes, korte sfeerbeeldjes en fragmentarische uiteenzettingen. Een chique en uiterst lijvig debuut.' Thomas Möhlmann in Awater; poëzietijdschrift (zomer 2011).

 

Terug naar hoofdpagina